تنها او...

سلام به رسم تمام نامه ها و حرف ها....

باورم نميشودكه اتش عشقت چنين فروكش كرده باورم نميشود قلب گرمت يخ زده ...باورم نميشود كه حتي شعله اي كه سو سو كند اينجا نيست ....باورم نميشود...

باور نمي كنم كه نخواهي از عشق بنويسي ...

باور نمي كنم كه نخواهي بسوزي و بسوزاني ...

باور نمي كنم كه تو هماني...

نام گذاريت بي مناسبت نيست ...تو باخودت هم بي گانه شده اي...

اما نه هنوز تو بوي عشق ميدهي ...

هنوز قلمت عاشقانه است حتي اگر تو روي اتشت يخ بگذاري ...

هنوز قلبت ميتپد ...هنوز پرواز را... رسيدن را ...و هيچ چيز را فراموش نكرده است هرچند تو بخواهي زندانيش كني...

من ميدانم كه تو ...ميدانم كه دلت روزي سي مرغ ميشود وبه قله قاف ميرسد من ميدانم....

دوستت دارم ...